In een vorige post vertelde ik al van mijn herontdekking van de Parijse begraafplaats Père Lachaise (20e arr.). Op deze plek vond ik vele keren sporen die leiden naar de Groote Oorlog, Wereldoorlog I.
Hier toon ik de grafkapel van een familie die een dokter heeft geleverd aan het Franse leger om de gewonde soldaten terug op te lappen en met de middelen van die tijd te proberen hun kapotgeschoten lichamen toonbaar én functioneerbaar te maken. De Franse term zegt het helemaal : gueule cassées (kapotte smoelen). De dokter Ponroy was een van de vele geneesheren die hun verminkte gezichten en lichamen probeerde bij te werken. Hij leidde in het Parijse hospitaal Lariboisière een "centre d'appareillage maxillo-facial"; dit las ik op de website https://www.gueules-cassees.asso.fr. Ik heb géén idee wat ik mij daarbij moet voorstellen...maar belangrijkste is dat hij daar vele oorlogsslachtoffers probeerde te helpen.
 |
| (eigen foto's) |
Aan de buitenmuur naast de hoofdingang werd als deel van de 'centenaire' (herdenking 1914-18/2014-18) een namenlijst opgehangen met de namen van gesneuvelde Parijse soldaten. De gestorvenen wiens overlijdensdatum bekend is, werden per jaar van overlijden gegroepeerd en daarnaast bleef nog een hele lijst met namen van soldaten wiens overlijdensdatum onbekend is. Bij het langslopen van deze lange muur met namen viel het mij op dat er veel 'Vlaamsklinkende' namen te vinden waren. Zoals je hieronder ook kan ontdekken. En bij namenlijsten denk ik altijd aan Willem Vermandere : altijd iemands vader, altijd iemands kind.
 |
| (eigen foto's) |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten