De christenen gedenken deze week het lijden, de dood en de verrijzenis van Jezus. Deze "passie" werd overgeleverd doorheen de verhalen in de vier evangelies én doorheen een hele reeks kunstwerken die hun inspiratie daar vonden. De meeste kunstwerken (beeldend of muzikaal) brengen een eigen artistieke interpretatie met nadruk op een of ander deelaspect van het verhaal.
Een vaak voorkomend thema is de pieta, Italiaans voor compassie. Dan zien we de dode Christus liggend op de schoot van zijn moeder Maria. Los van een geloof blijft dit beeld heel sterk: een moeder die weent bij haar veel te jong (gewelddadig) overleden zoon. Zo herkenbaar en zo invoelbaar.
Zoals het met kunst vaak gebeurt, inspireert het ene kunstwerk tot een ander.
 |
| (©Tharn Tourisme overzichtsfoto van het ensemble) |
In het Zuid-Franse dorp Monestiés, in de kapel van Sint-Jacob, staat een van de grootste pieta's ooit, een groep met meer dan tien stenen gepolychromeerde beelden met centraal Maria met haar dode zoon.
Dit indrukwekkende beeld inspireerde dichter Peter Theunynck tot een gedicht, dat de mateloze pijn van een moeder bij haar ten onrechte vermoordde zoon probeert in woorden te vatten, woorden die toch niet kunnen vatten wat er gebeurt.
MONESTIÉS
Nooit schreeuwde steen stiller dan hier.
Nooit kroop verdriet dieper in de poriën.
Nooit was een moeder inniger
 |
| (detail van centrale beeldengroep © France Voyage) |
van haar kind afgesneden.
Nooit lag een god breekbaarder uitgestald,
een offertafel met geknakte poten.
Nooit gaapte het gat van een spijker, de snee
van een lans zo helder als kussende monden.
Nooit sliep een dode vaster dan Jezus
onder al die biddende vingers.
Nooit hoorde je stemloze koren
zuiverder zingen, stilstaande sluiers
luider ruisen. Nooit was een vrouw
naakter in zoveel gewaad.
Nooit schreeuwde steen stiller dan hier
Nooit kroop verdriet dieper in de poriën.
(uit: De benen van de hemel, uitg. Wereldbibliotheek, Amsterdam, 2014, blz.39)
