Woord en beeld - 19- Chagall

Ik ben volop aan het genieten van de dichtbundel "Maak plaats van mij" van Stijn Vranken (Uitg. De Bezige Bij, 2014). Het is een kijkende dichter, een dichter ook die dicht bij zijn lichaam staat : horen, zien, ademen, voelen...woorden die vaak terugkeren in zijn gedichten.
Het kleine zijn ontploft in zijn verzen tot iets universeels en in alles ontdekt hij de grenzen van de taal, het onzegbare, het mysterie in ons bestaan.

Hier het mooie Small bang.

De nacht sluit zich als een stolp over ons heen,
driehonderdzestig graden stilte, een gewelf
van ongehoorde tijd waarin wij op elkaar het

ademen oefenen, het sprakeloos verdampen uit
onze lichamen tot iets waar we zelfs op de rand
van elkaars lippen geen verklaring voor vinden.


Ik weet niet waarom, maar dit gedicht roept bij mij de wereld van Marc Chagall op waarin de nacht een belangrijke rol speelt en ook lichamen bijna altijd zwevend een werk bepalen. Eind januari heb ik nog genoten van een expo in Roubaix over muziek als thema in zijn werk. Een echte ontdekking daarboven op was de tentoonstelling in Tourcoing over de tapijten die gemaakt zijn naar kartons van Chagall. De bijzondere textuur van tapijten bracht in sommige gevallen werkelijk nieuwe accenten aan het licht. De verleiding op deze aan te raken en om je te willen koesteren en rollen in zo'n tapijt waren groot.

Hier een tapijt gemaakt door Yvette Cauquil-Prince naar een schilderij van Marc Chagall.

(afbeelding van bezoekersgids bij de tentoonstelling
Chagall: de la palette au métier in Muba Tourcoing
van 24.10.2015 tot 07.02.2016)