De dichter Marc Tritsmans zegt het zo uit:
OGEN
(23 november 2015 Nieuwpoort) |
in het bodemloze van blauwe luchten
glijdend over een tot de horizon
volmaakt leeggeblazen zee
het is het kraakheldere snoeiharde
zonlicht van november waartegen
de roofvogel glijdt in de enige juiste
de mooiste de enig mogelijke bocht
het is wat je ziet als het overbodige is
verdwenen, het is kijken met verloren
gewaande ogen die zich herinneren
hoe omzichtig deze breekbare wereld
wel moet worden gezien
(uit: Studie van de schaduw, Amsterdam, 2010, blz.31)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten