Een derde keer laat ik je meegenieten van de afgelopen tentoonstelling 'Landscapes' van Sam Dillemans.
Zoals in het vorige bericht gezegd, zien we het leerproces van de schilder, die zijn voorbeelden imiteert en erop varieert, om dan zijn eigen weg te gaan en de 'meesters' te overtreffen.
Er waren op de expo heel wat meesterlijke doeken te zien. Hier wil ik er een even nader bekijken.
Veruit het grootste werk in de tentoonstelling is getiteld "De Maaier".
Er spelen meerdere motieven die soms knipogen naar andere schilders en naar eigen vroegere werken. Een vredig landschap met boer die op 'ouderwetse' wijze werkt op het veld met letterlijke paardenkracht verandert in een vijandig terrein, overvlogen door stuka gevechtsvliegtuigen met paarden de wild opschrikken.
Schildertechnisch toont Dillemans zich weer op zijn best : hier hele dikke klodders verf en er vlak naast dun met verf geschetste lijnen waar je de canvas doorheen ziet. Een heftige ritmiek van dun en dik, fijn en grof, donker en hel geel. En dan ontdek je op het canvas in de rechterbenedenhoek midden de dikke verflagen een platgeduwde tube verf.
 |
| (Sam Dillemans : De maaier foto: Marc Deconinck) |
Het grote formaat zorgt dat er voor de toeschouwer geen ontkomen aan is. Dit fresco van leven en dood, vernieling en groei, van natuur en cultuur eist je aandacht en zoals het leven zelf, kan je er blijven naar kijken en altijd weer iets ontdekken.
 |
| (Sam Dillemans : De maaier detail eigen foto) |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten