Paasblauw

 Pasen is een feest van de lente, van het kleur dat voluit alle winterse grauwheid verdrijft. 

(eigen foto april 2020)

Op deze paasdag denk ik aan een kleine passage uit het boek "Oorlog en terpentijn" (Uitg. De Bezige Bij, 2013, blz. 36) waarin Stefan Hertmans een portret maakt van zijn grootvader Urbain Martien. De donkere grond van zijn jongvolwassen jaren als soldaat tijdens Wereldoorlog I was vruchtbare bodem voor een intense levensvreugde op latere leeftijd.

Zo beschrijft Hertmans zijn grootvader.

"Urbain Martien, voorbestemd voor alles en voor niets (want hij had vele onbestemde talenten, zei zijn moeder lachend), Urbain was een taaie overlever, en toch was hij gevoelig en sentimenteel. Staande in de zon op een paaszondagmorgen, als man van zeventig, kon hij met tranen in zijn ogen plompverloren zeggen dat het blauw van de bloeiende baardirissen in de achtertuin zo onpeilbaar diep was, in combinatie met dat felgele hart, dat het hem hartkloppingen bezorgde, zoiets, en dat het zonde was dat een mens moest sterven zonder te begrijpen hoe zoiets tot stand kwam."