Dier

 Dieren helpen ons, mensen, 

(eigen foto - begraafplaats
Père Lachaise maart 2024)

om ons een spiegel voor te houden:

zo zijn we. 

Dieren in de literatuur zijn altijd méér dan natuurverschijnsel.

Ze kunnen ook helpen om moeilijke, grootse dingen

toch behapbaar te maken, zoals bij Benno Barnard (1954)

de dood van zijn dochter.

In een klein gedicht, elf regels, toont hij

zijn onmacht om iets te snappen over leven en dood.

Je ziet twee gebroken mensen ronddolen doorheen de kauwen.

Dat kon ik lezen in Het Liegend Konijn (2025/nr.1- blz.13).

OP HET KERKHOF

Twee zoekende kauwen stappen

met hun handen op de rug

door een veld vol reusachtige stenen,

stom en op stramme benen.

Rondom hen namen, data, bedroefde regels.

Het schitterende grimmige korstmos

valt het menselijk alfabet aan.

Mijn kind is door het weer half uitgewist.

Tussen het gras en de wuivende margrieten

knikken twee donkere wijsgeren

alsof ze iets snappen.