Er zijn evenveel soorten dichters als er mensen zijn. De een is bloedernstig, de ander speels en lichtvoetig, de een heeft veel woorden nodig, de ander is zuinig, de een is beeldrijk, de ander kleurrijk. De Nederlandse dichteres Hagar Peeters toont zich vaardig in verschillende stijlregisters. In het gedicht uit haar bundel "Wasdom" (De Bezige Bij, Amsterdam, 2011, blz. 142) dat ik hier presenteer is zij vooral heel speels en fantasierijk. De associaties met grootse zaken (paradijzen, wereldwonderen) gaan hand in hand met heel alledaagse zorgen over huisdieren... De eigen dichterlijke wiskunde is kinderlijk ontwapenend.
Een gedicht zonder kapsones om te genieten.
Negen levens zou ik hebben, had ik mij bedacht
zoals de kat maar zonder hond en met veel muizen.
Negen huizen uitgestrooid over de aarde
zou ik bewonen om zonder paspoort tussen te reizen.
Negen rijzige paradijzen zouden mijn levens zijn
als zeven wereldwonderen en ik was acht;
mijn negen levens waren het negende.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten