Hoe simpel en hoe voorspelbaar ook, toch kijken we er elk jaar weer naar uit, tenzij je misschien allergisch bent aan pollen. De lente spreekt ons aan in hoofd en hart, in ziel en lichaam. Wetenschappers, kunstenaars, verliefden, gelovigen...iedereen gaat met een eigen bril op deze veelzijdige 'wedergeboorte' van de natuur bekijken en beleven.
Ook dichters zijn vaak heel gevoelig aan dit jaargetijde, zoals de Amerikaanse dichter e.e.cummmings (1894-1962). Deze dichter bekoorde dan heel intens zijn Nederlandse collega Michel van der Plas (1927-2013) die heel wat gedichten van cummings vertaalde. Onder anderen het hiervolgende gedicht, te lezen in de bundel "De oevers bekennen kleur. Verzamelde gedichten" (Lannoo, 1994, blz. 539).
(eigen foto Avignon 13 maart 2013) |
aarde hoe dikwijls hebben
de
begerige
vingers van
wellustige filosofen u al
geknepen
en
betast
heeft de schalkse duim
van de wetenschap gefrommeld aan
uw
schoonheid, hoe
dikwijls hebben geloven u al
op hun magere knieën gezet
u omhelsd en
geslagen in de hoop u van goden
te vervullen
(maar
trouw
aan het onvergetelijke
bed van de dood uw
ritmische
minnaar
hebt gij hem enkel
beantwoord met
lente)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten