De lezer die tevens een sterke natuurkundige kennis heeft zal bij het getal in de titel van deze blogpost onmiddellijk de lichtsnelheid herkent hebben.
De dichter Marc Tritsmans verwondert zich over wat deze snelheid van het licht in feite inhoudt in een mooi vers in zijn bundel "Het zingen van de wereld" (uitg. Nieuw Amsterdam, 2017, blz. 15).
BRENGERS VAN LICHT
zonder hen geen planten geen bomen geen levendeze hele wereld altijd donker en dus volmaakt
onzichtbaar: als acht minuten geleden
zij niet vanop de zon zouden zijn vertrokken
zag ik nu dus niet deze tuin ongeremd bloeiend
en bloesemend in een alweer onthutsende lente
en zelfs na een reis van tien miljard jaar dwars
door een ijskoud universum klinken de oudsten
nog precies even helder, gaan ze nog altijd
even snel als het licht want dat zijn ze
en zo vallen ze gewichtloos op ons netvlies
vertellen ons verhalen over het begin van alle tijd
over geboorte van verre nevels en sterren
die vandaag, nu onze ogen ze voor het eerst mogen
zien, nochtans allang zijn gedoofd en verdwenen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten