"Alea iacta est", de dobbelsteen is geworpen, dat is wat Julius Caesar zou hebben gezegd toen hij met zijn troepen de Rubicon overstak om de macht te grijpen in Rome. De beslissing is gevallen. Er is geen weg terug.
Het dobbelen is een spel waarin toeval een belangrijke rol speelt. Het geluk valt ons toe bij een goede worp, ook al is het toeval niet altijd geluk. Het dobbelen is een spel waarbij je met anderen speelt en als de teerlink slecht valt en de dood ons leven binnenvalt, verkrampen we wel vaak.
Zo ook bij de plotse dood van Bernard Dewulf.
Hem wil ik nog even eren met een van zijn eigen gedichten uit de bundel "Blauwziek. gedichten" uit 2006 (uitgeverij Atlas, blz. 44).
DOBBELSTENEN
 |
| (©pixers.nl) |
We geloven het nog niet,
we krijgen het nog niet gezegd.
We komen aan tafels samen
en lijken sprekend bij elkaar.
Maar vanavond in onze kamers
splitsen zich de gebaren.
Vannacht al liggen we alleen,
saamhorig als een dobbelsteen.
Morgen zijn we per mond
nog jaren aan het woord
tot een kramp ons scheidt
van onze wederkerigheid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten