Voor ons, mensen, is onze natuurlijke omgeving heel vaak een bron van rust, 'de batterijen even opladen' en voor artiesten een bron van onuitputtelijke inspiratie. Zo heeft de Nederlandse dichter Sjoerd Kuyper het over een rivier... in zijn land zijn er ruim voldoende. De rivier die hem tot denken aanzet is duidelijk een rivier in een polderlandschap en geen bergrivier. Heel op het eind verraadt de schrijver meer over zijn schrijfmoment. Zich inleven in een rivier én zo zich inleven in het geheim dat 'leven' is. Een zacht pleidooi ook voor vertrouwen in zachte kracht.
RIVIER
Ik zou graag
een rivier zijn
die door de zomer
stroomt,
zo loom,
ik bewoog wel
maar niemand
die het zag.
Alleen een steen
zou zeggen:
Wat wriemel je toch!
En ik zei:
Praat niet zo veel.
Dan zou de steen
graag zijn
ik die dit schrijf
in een trein
op een brug.
(uit: Kuyper, Sjoerd, Het heelal van jouw hart, uitg. Hoogland&Van Klaveren, 2020, blz. 74)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten