Artis Groote Museum Amsterdam - 3 -

(eigen foto)

 Het Groote Museum bij Artis belicht de mens als onderdeel van de grotere natuur. We moeten als mens niet denken dat wij het centrum zijn van de aarde, laat staan van de kosmos. Zoveel is duidelijk na een bezoek aan dit museum.

Deze idee wordt zo natuurwetenschappelijk mogelijk uitgewerkt. Dat brengt mij bij het enige grote vraagteken dat echt overblijft voor mij. In de bovengalerijen is er ook een gang gewijd aan "de zin van het bestaan". Darwin is daar heer en meester. Waarom lopen wij, mensen, rond op deze aardkloot? Om onze soort in stand te houden en voort te planten. De enige zin van ons bestaan is voortplanting. Onder de titel 'de zin van het bestaan' wordt er ingegaan op de systemen van voortplanting bij bloemen, dieren en mensen. Als de mens inderdaad wordt herleid tot een beest onder de beesten, dan kan je zeggen: OK. Gemakshalve sluit je dan je ogen voor vele aspecten van ons menselijke bestaan waaruit mensen kracht putten om (verder) te leven én vele niet-biologische vormen van doorgeven van 'leven' die wij als mens ervaren als zinvol, belangrijk en soms zelfs levensnoodzakelijk zoals bvb. kunstuitingen.

Bij het einde van deze afdeling had ik dan ook een ongemakkelijk gevoel.

Als gay-man heeft mijn bestaan dus geen zin want ik draag niet bij aan het verder zetten van het leven? 

Als poëzieliefhebber draagt mijn interesse in lyriek en gedichten niet bij aan het doorgeven van het biologische leven en dus is dat weinig zinvol, volgens het verhaal van het Groote Museum?

 De wetenschap beschrijft en onderzoekt processen van leven maar de zin-vraag gaat veel verder dan een beschrijving. Een zin-vraag is niet natuurwetenschappelijk te bewijzen. Vanuit het materialistische denkkader (alles is materie) perk je het leven in tot dat biologische-natuurwetenschappelijke, maar vele mensen vinden zich niet terug in zo'n reductie. En het Groote Museum vindt het niet nodig  om deze premisse helder te formuleren. 

Het gaat er dan om dat één visie op mens en leven de enige visie zou zijn. Naast het Darwinistische verhaal bestaan er vele andere verhalen over de mens en wie durft te stellen dat die allemaal de prullenbak in moeten? Voor vele wetenschappers blijft de zin-vraag een blinde vlek en dit museum bevestigt dit ook.

 Het gegeven over voortplanting en groei is boeiend gebracht, maar de titel waaronder het is aangebracht vind ik niet passend én zeer engdenkend. Een titel als 'leven doorgeven' zou voor mij beter weergeven wat de bedoeling is van die afdeling.

(eigen foto)