De vorige twee posts toonde ik hoe ik geboeid was door de inbreng van Kristof Van Heeschvelde in de biënnale van de schilderkunst, editie 2020.
Het werk dat ik vorige keer heb toegelicht boeit mij onder andere doordat de artiest oude Italiaanse meesters 'citeert' in zijn werk "Yellow brick road". Ik ben op zoek gegaan naar de oorsprong van die citaten, maar kwam er niet echt uit. De kunstenaar heeft mij dan enkele toelichtingen gegeven die ik hier even wil delen.
 |
| Kristof Van Heeschvelde Yellow Brick Road detail eigen foto |
Hij was bij een bezoek aan de pinacoteca de Brera in Milaan getroffen door een werk van de Italiaanse schilder Federico Barocci (ca. 1535 - 1612). In 1583 schilderde deze het doek "Het martelaarschap van Vitus" wat nu hangt in Milaan. De compositie van het doek werd in grote lijnen door Van Heeschvelde gebruikt en de figuren vooraan links en onder heeft hij overgenomen van Barocci. Deze praktijk doet mij denken aan de renaissance opleidingen. Je moest je eerst de knepen van een vak eigen maken en proberen toe te passen, ze 'vertalen' naar je eigen hand "translatio". Daarna kon je je vakmanschap verfijnen door grote voorbeelden te imiteren, "imitatio", maar de bedoeling was dat je beter werd dan je leermeesters "aemulatio". Kristof Van Heeschvelde zien we hier via de imitatio streven naar aemulatio. Mooi...
 |
| (®Brera) |
In de toelichting die ik van de kunstenaar mocht ontvangen geeft hij ook enige duiding bij de titel van het werk: Yellow brick road. Dit haalde hij van de film (en het boek) "The Wizard of Oz". Een gele steenweg zou je volgens de film moeten leiden naar het goede, naar betere tijden, naar een idealere samenleving. De met gele tegels geplaveide weg bij Van Heeschvelde leidt naar het vertrappen van een weerloze oude man, terwijl de mensen onverschillig doorgaan met geld verdienen en geld uitgeven. In de 'ideale' wereld anno 2020 wil iedereen zich profileren ten koste van de anderen.
Dank zij zijn toelichtingen is het werk nog meer gelaagd geworden, een prikkeling voor verstand en gevoel, voor hart en ziel. Voor mij is dit werk een voorbeeld van "aemulatio".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten