Gisteren, 8 maart, was het internationale vrouwendag. Hier wil ik je laten kennismaken met twee vrouwen met passie. Twee vrouwen die met grote gedrevenheid hun verhaal brengen. Twee vrouwen die op onze grijze aarde voor kleur zorgen en hartstocht.
Zoals schilders een drang voelen om elke dag canvas met hun penselen te bewerken, zoals muzikanten een drang voelen om elke dag weer te musiceren met of zonder publiek, zo voel je in alles dat deze twee vrouwen "moeten" schrijven en ons daarmee willen raken en wakker maken.
Twee Zuid-Afrikaanse vrouwen, een blanke dame geboren in 1952 en een zwarte dame geboren in 1993.
De jonge Koleka Putuma is nog niet zolang van school af als ze in 2017 haar eerste poëziebundel kan publiceren. Deze bundel werd in 2020 uitgebracht door het Poëziecentrum te Gent in een vertaling van Ludo Abicht met als titel: collectief geheugenverlies.
Hieruit een kort gedicht (blz.76).
Je zal merken hoe haar leven en haar teksten nauw bij elkaar aansluiten én toch een veel ruimere draagwijdte hebben.
LESSEN
transparantie (zn) : een wapen dat gebruikt wordt om een afstamming van zwijgen uit te bannen.
praat (zn) : een medicijn om jaren stilzwijgen te helen.
schrijven (zn) : een doctrine die gebruikt wordt om iemand van de kwalen van het opgelegde zwijgen te genezen.
deel (zn) : een werktuig om een aangeleerd gedrag van alleen in stilte lijden af te breken.
publiceren (ww) : een opgestoken middelvinger naar het uitwisselen en tot zwijgen brengen van vrouwen zoals ik.
archiveren (ww) : steek de canon IN JE KONT
Ook in 2020 bracht uitgeverij Podium (Amsterdam) de tweetalige bundel Broze aarde uit (Afrikaans / Nederlands) van een éminence grise uit de Zuid-Afrikaanse literatuur, Antjie Krog. De ondertitel van deze bundel geeft ons extra informatie over wat we te lezen zullen krijgen : Een mis voor het universum. Haar pleidooi voor het universum giet de dichteres in de structuur van een rooms-katholieke misviering met een aantal delen van een requiem erbij (vb. 'dies irae' of 'lux aeterna'). Ook deze teksten getuigen van een gedrevenheid en passie. Hier volgt het slotwoord van deze mis, de wegzending door de priester. Normaal klinkt het: 'Ga nu allen heen in vrede'. Antjie Krog maakt ervan( Broze Aarde, blz. 47) :
Ga heen in vrede en verheerlijk de Broosheid van het Leven.
Ga heen en verkondig de hymne van het Water,
het rentmeesterschap over de Aarde en alles wat daarin, daarop en daaruit duurzaam bestaat.
Ga heen, word Verzorgers van de Aarde en tors het Juk van Kostbaarheid.
Amen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten