Terwijl de media onheilsberichten spuwen over de oorlog in oostelijk Europa, over het klimaat, over vluchtelingen, over nationalisme dat een nieuwe adem vindt en Europa dreigt te desintegreren... proberen we ons staande te houden, onze hoop niet op te geven, ons vertrouwen te vernieuwen. De Poolse dichter Ryszard Krynicki publiceerde in 1978 al een gedicht dat evengoed dit jaar zou kunnen zijn geschreven. Het is een donker maar scherp gedicht over grenzen en grenzeloosheid.
 |
| (Ryszard Krynicki ©mocak.pl) |
OOK
Wolken overschrijden vrijelijk grenzen
en schenden het luchtruim van een buurland,
zeegolven trekken
over vreemde territoriale wateren,
de Algemene Verklaring van de Rechten
wijkt voor grondwetten,
grondwetten zijn minder praktisch
dan strafwetboeken:
sinds in politiestaten
de bescherming van het leefmilieu verordend wordt,
lijkt ook het lot van de natuur
beslecht.
(uit: De nooit te helen wond van de waarheid. Honderd gedichten. Vertaling : Kris Van Heuckelom, uitg. P, Leuven, 2020, blz. 41)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten