In de regio waar de Vlaamse schrijver Stijn Streuvels heel zijn leven heeft gewoond, Zuid-West-Vlaanderen, wordt zijn 150e geboortedag herdacht met o.a. een fietsroute langs vijf kunstwerken die vensters willen zijn om op een hedendaagse manier naar man en werk te kijken. Het ene werk is al beter geslaagd dan het andere.
Ik heb de zin die te lezen is op de spiegelinstallatie in Vichte terug opgezocht en moest vaststellen dat Streuvels in die zin de spelende muizen beschrijft die de ast innemen als het werkvolk vertrokken is.
Zoals de muizen over elkaar heen buitelen, zo buitelen en springen de woorden over elkaar heen in Streuvels' beschrijving : lees maar heel even mee "takelen, tjokken, tinsen en titsen, trijkelen, kullebukken, hossebrokken..." en zo voort.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten