Van huis naar huis naar huis...

 

(eigen foto 
Szu-Han Lin : Not Leave but Remain)

In de gebouwen van de vroegere priorij Emmaüs (kanunnikessen van het Heilig Graf) in Maarssen (provincie Utrecht, NL)  worden nu allerlei culturele activiteiten georganiseerd, waaronder in de voorbije zomer een tentoonstelling onder de titel "Exodus". 

Eén kunstwerk was wel een heel bijzondere getuigenis van exodus, op uittocht zijn. De Taiwanese artieste Szu-Han Lin woonde in de loop der jaren op wel 40 verschillende plekken. 

Ze probeert deze plekken als het ware vast te houden door via frottage met houtskool muren, vloeren of plafonds op papier over te trekken. Denk maar hoe wij als kinderen muntstukjes met potlood of stift op papier probeerden door te drukken. Met al deze papieren afdrukken maakte ze een berg en gaf deze installatie de titel mee: Not Leave but Remain (niet verlaten maar blijven). 

Enkele dagen nadat ik dat zag las ik een vers van Marc Tritsmans (1959) die met woorden vroegere woonsten probeert te houden. In een cyclus van zeven gedichten met als titel "Berichten uit het achterland" begint elk gedicht met "Zo is men soms alleen in huis;"

Hier het derde vers uit deze cyclus in de vorm van een sonnet.

BERICHTEN UIT HET ACHTERLAND

(detail Szu-Han Lin
Not Leave but Remain - eigen foto)

III

Zo is men soms alleen in huis en denkt

aan de eerdere huizen die men achterliet.

En waarin altijd wel een stuk van de ziel

bleef haperen. Waarvan het grondplan

zich haarscherp in het hoofd ontvouwt.

Men wandelt er zonder aarzeling kamers

in en uit. Opent laden waarin verborgen

schatten onaangeroerd zijn blijven liggen.

En als handpoppen die nog steeds door

je onzichtbare hand kunnen worden bediend

laat je wie je niet kan missen opnieuw

tot leven komen. Kijk hen bezig met wat

ze daar eindeloos en vanzelfsprekend samen

deden. Zo goed toch om hen weer te zien.

(Uit : Het Liegend Konijn, 2023/1, blz. 188)