Het dagboek van Anne Frank (1929-1945) is een belangrijke getuige van hoe mensen in benarde situaties proberen mens te blijven en hoeveel veerkracht schuilt in (jonge) mensen. Toch staat dit boek in sommige landen en streken gebrandmerkt als 'gevaarlijk' en 'slecht'. Marc Chagall, die we in Sarrebourg zagen een droom van vrede verbeelden in al zijn speelsheid en veelkleurigheid(zie vorige bericht), heeft voor een Franse vertaling van het dagboek van Anne Frank in 1959 een illustratie gemaakt. Het is een litho, zwart-wit, maar toch spreekt er levendigheid in door en een suggestie van de veerkracht van Anne.
Op een andere manier, in woorden nu, heeft dichter Bert Schierbeek (1918-1996) in zijn sterfjaar een kleine poëticale ode gebracht aan de veerkracht van Anne Frank. Midden alle hedendaagse chaos en geweld is deze getuigenis belangrijk om te blijven klinken als sprankel hoop.
voor Anne Frank
in die kleine catacombe
hoog op zolder aan de gracht
met nog net dat ene raam
waarin je de ster nog zag
die je al in je droeg daar heb je
in een schriftje binnen
verwachting en angst
je onsterfelijkheid vast
opgeschreven een licht
waarvoor geen lampenkap
meer nodig was
het stond al vast
(uit: Van Hugo Claus tot Ramsey Nasr. 265 klassiekers uit de poëzie van 1944 tot bijna vandaag. Samengesteld door Koen Stassijns en Ivo van Strijtem, uitg. Lannoo, 2013, blz. 222)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten