Brugge

 Vele toeristische toplocaties hebben in de loop van een jaar wel enkele weken dat het wat rustiger is. De plaatselijke bevolking verzucht dan even: nu is de stad van ons... Even op adem komen en dan klaar om terug de toevloed te ontvangen.

In 2020 waren de meeste toeristische trekpleisters wereldwijd meerdere maanden extra 'van ons'. Vorig jaar gebeurde het onvoorstelbare, want wie had zo iets kunnen bedenken en organiseren? Covid-19 is de wel/boosdoener van dienst. 

De Brugse dichter Herman Leenders publiceerde in zijn laatste dichtbundel "Overstekend wild. Gedichten" een vers (blz. 63) over die jaarlijkse verademing van de stad Brugge in februari, na de drukte van kerstmarkten en koopjes in soldenmaand januari. Ik vermoed dat hij na deze extra-lange februari-maand een nieuw vers zou kunnen schrijven. 

 Na de eerste lockdown eind mei 2020 bezocht ik Brugge toen de musea al open waren, maar de horeca nog niet. Een bootje voer sporadisch over de reien en hier en daar hoorde ik Spaans en 'Hollands'. Afgezien van de warmte was er wel een 'februari-gevoel' : zogoed als lege pleinen en straten in de binnenstad waar je anders over de koppen kan lopen. 

(eigen foto - 28 mei 2020 
Brugge : Burg met stadhuis )

 

FEBRUARI IS VOOR BRUGGE

Zwitserse chalets, comfortabele stallen

verdwaalde sterren, ontwortelde sparren

valse sneeuw en kerstmannen, muzak

hoestende luidsprekers en volk, veel volk

jeneverbars, dranghekken, vuilnisbakken

stopcontacten, kabels, mix van hotdogs, kots

en paardenmest : parfum uit de middeleeuwen

wanten, mutsen, nougat, marsepein en volk, veel volk

Kerstmis is voor zaligen, Nieuwjaar voor gelukkigen

januari voor afgeprijsde dromen

smeltende ijssculpturen, loze beloftes

glasbollen die zich verslikken in de scherven

alleen februari is voor Brugge

bibberend in haar negligé van mist

prevelend op een neogotisch sterfbed

wachtend op verrijzenis en toerist