Tijdens ons bezoek aan Frankfurt am Main midden maart ontdekten we niet alleen 'klassieke' musea van kunst en cultuur, maar ook een museum ergens tussen geschiedenis en kunst in, het communicatiemuseum. Het gebouw zelf is modern, waar de andere musea aan de zogenaamde Museumsufer Frankfurt in een klassieke of neoklassieke setting zijn ondergebracht. Zoals het uiterlijk een buitenbeentje is, zo is wat je er kan ontdekken ook niet zomaar klassiek te noemen.
Aan de ingang staat een bijzondere sculptuur die visueel al meegeeft wat je kan verwachten : een paard draagt een resem meer recente communicatiemiddelen mee, zoals TV's, radio's, computers, enz...
Hoe komen mensen met elkaar in contact vroeger en nu? Daarover gaat het in dit museum : het spijkerschrift en de briefcultuur, de postkoets en de evolutie van de telegrafie, de telefoon en de radio... tot aan de hedendaagse social media. De kelderruimte toont al die vormen kris kras door elkaar, zodat je als bezoeker kan ronddwalen en je verwonderen over hoe het allemaal (snel) is geëvolueerd.
 |
| (meubel met televisie, en in de kast telefoontoestel en radiotoestel eind jaren 1950 vgl. wat wij 'expo-stijl' zouden noemen naar wereldexpo in Brussel in 1958 eigen foto) |
Ik denk dat het heerlijk moet zijn om dit museum te bezoeken met drie generaties, zodat wat wordt getoond nog meer 'body' kan krijgen. In deze opstelling is er al volop aandacht voor interactie tussen wat je ziet en je eigen interesse. Boeiend, leerrijk én ontspannend.
 |
| (eigen foto - telefoontoestel tot eind jaren 1950/begin jaren 1960) |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten