Tot 22 januari 2023 kan je in de mooie Brusselse Villa Empain nog de tentoonstelling zien "Flags". De titel geeft het al aan: vlaggen worden getoond in al hun meerzinnigheid (als teken of symbool, als kunstwerk of decoratie, als protest of provocatie, als herinnering of inspiratie...).
Vele nationale vlaggen worden getoond en de verschillende presentaties tonen onmiddellijk hoe relatief vlaggen als dragers en toners van een identiteit zijn. Zo toont een werk van Gérard Fromager hoe in naam van een vlag (een identiteit, een idee, een religie, een sportclub,...) bloed wordt vergoten.
 |
| (vier zeefdrukken uit de reeks "Le Rouge" van Gérard Fromanger - eigen foto) |
Vlaggen perken mensen in binnen één bepaalde groep. Maar in de loop der jaren verandert er veel. Nationaliteiten en dus nationale vlaggen zijn zo relatief... Onlangs nog schreef Marc Reynebeau het in De Standaard (26 november) onder de titel: Rubens is van ons! :
" Hij was Duitser, Brabander, Antwerpenaar, Belg en Vlaming." naar aanleiding van de eendimensionale cultuurpolitiek van de NVA in Antwerpen (en in Vlaanderen). In de tentoonstelling 'Flags' moest ik terugdenken aan dat artikel van Reynebeau. Een van de meest indrukwekkende beelden voor mij was een video van een Bosnische kunstenares Gordana Andelic Galic. De video (een 11-tal minuten) toont de kunstenaar langs een verlaten weg lopend. Ze verzamelt een na een de tweeëntwintig (22) vlaggen die op het grondgebied Bosnië-Herzegovina hebben gehangen in de loop van de geschiedenis. Haar vracht wordt alsmaar lastiger om dragen tot ze eronder valt. Politici die dan één vlag uit die geschiedenis halen om hun eigen verhaal meer 'gezag' te geven maken dus in feite misbruik van de geschiedenis en proberen mensen zo te manipuleren.
 |
| (still uit de video "Mantra" van Gordana Andelic Galic - eigen foto) |
Het bezoek aan Flags helpt om de retoriek van groepen en naties te relativeren. Een vlag is een symbool, doch tegelijk 'maar' een symbool.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten