Zoals in een eerder bericht al gezegd, vind ik dat de expositie in Fondation Louis Vuitton in Parijs "Monet-Mitchell" het accent -begrijpelijk enigzins- overdreven legt op de invloed van Monet op Mitchell, twee 'bijna-buren' gesetteld langs de Seine tussen Parijs en Rouen. Want in het retrospectieve gedeelte van de tentoonstelling zien we ook duidelijk hoe Mitchell zich liet inspireren door o.a. Van Gogh en Cézanne.
De schilder Paul Cézanne (1839-1906) heeft in Zuid-Frankrijk tijdens de laatste jaren van zijn leven heel dikwijls de Montagne Sainte Victoire op doek gezet, altijd weer zoekend om via volumes en lichtspelingen de berg als het ware dichter bij te komen. In een dyptiek brengt Joan Mitchell in 1989 een hommage aan Cézanne. Ze schildert naast elkaar twee keer een berg, maar je ziet hoe ze in beide versies zoekende is naar een 'juiste' weergave. Zo treedt ze ook in de sporen van haar grote voorbeeld, maar in haar eigen 'abstracte' stijl.
Een ander voorbeeld voor Mitchell is Vincent Van Gogh (1853-1890) met zijn uitbundig kleurgebruik en haastige verftoetsen. In een werk uit 1987 verwijst ze heel uitdrukkelijk naar een heel bekend doek van Van Gogh :"Korenveld met kraaien".
Mitchell geeft haar werk als titel mee : "No Birds". Bekijk hieronder haar voorbeeld én hoe ze bijna honderd jaar later een hommage brengt aan Van Gogh op haar eigen wijze.
Het is mooi hoe ze haar inspirerende schildervoorbeelden eert met een persoonlijke herwerking van hun voorbeeld. Zo doet ze wat in de klassieke kunstopleiding het parcours was: techniek opbouwen, voorbeelden imiteren om daarna deze voorbeelden te varieren en te (proberen) overtreffen (imitatio-variatio-aemulatio).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten