Toen ik achttien was bezocht ik in de Pyreneeën de Pont d'Espagne en de daarboven gelegen Lac de Gaube. In mijn herinnering bleef ik altijd betoverd door drie elementen : het gladde oppervlak van de Lac de Gaube met zijn turkoois of zo je wil appelblauwzeegroen, de grootse bergen rondom én de immense stilte ondanks de aanwezigheid van tientallen toeristen. Ongeveer vijf en veertig jaar later bezocht ik deze voor mij magische plek opnieuw en de tover was intact. Mocht ik schilder geweest zijn, dan had ik turkooize en groene en bruingrijze tinten gekozen voor een groot schilderij met veel ruimte, veel plaats voor 'stilte'.
Aan deze herinnering dacht ik tijdens de expo Monet-Mitchell in de Fondation Louis Vuitton in Parijs. Joan Mitchell schilderde in 1980 in Frankrijk het grote werk "Minnesota" (260 x 621 cm) over de streek rond Chicago waar ze geboren is. Ze zei zelf dat dit werk een soort gedicht is, niet bedoeld om een realiteit zo getrouw mogelijk weer te geven, maar bedoeld om gevoelens en herinneringen te evoceren. Zo las ik ergens dat je de abstracte landschappen van Mitchell ook 'emotionele landschappen' kunt noemen, dragers van emoties en herinneringen.
 |
| (Mitchell : Minnesota 1980 - foto : Marc Deconinck) |
Nog zo'n groot vierluik schilderde ze een jaar later als een soort in memoriam van een vriendin, de psycho-analyste Edrita Fried die in 1981 overleed. Als je het werk leest van links naar rechts zie je hoe blauwe streken verf domineren links en hoe in het tweede luik er langs onder wat oranje vlekken komen meespelen, een kleur dat als maar aan belang wint en het rechterluik uitbundig vult. Als toeschouwer wordt je meegevoerd in een beweging die je zelf verder vanuit je eigen geschiedenis en emotie kan maken tot drager van je eigen verhaal. Zo als in een psycho-analyse er nieuwe krachten kunnen aangeboord worden die eerst nog verborgen lagen onder alledaagse beslommeringen.
Deze werken stralen een levendigheid uit en prikkelen tot de ontdekking van je eigen emotionele landschap. Misschien dat daarin hun zeggingskracht ligt?
 |
| (Mitchell : Edrita Fried 1981 - foto : Marc Deconinck) |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten