De dichteres Anneke Brassinga (°1948) verwondert zich over het woord schrenslompen. Vanuit de oneindig vele mogelijkheden die lompen bij haar oproepen komt ze uit bij het begrip 'grenzeloos'. En dan schrijft ze :
SCHRENSLOMPEN
(...) 'Mooi' heeft te maken
met grenzeloze, of met wat grenzen
laat zien en daarmee overschrijdbaar maakt.
Mooi is meer dan er is, is diepte,
verwijzing naar verte, verder. Niet dan?
 |
| (©Wikipedia) |
omdat het roerend is een koning te zien huilen
om muziek van een volkse harpspeler,
het is ook mooi omdat de compositie op doek
uit lijnen bestaat die allemaal schuin en even-
wijdig lopen, als harpsnaren. Alleen
de belangrijkste snaar, die de onze in het gemoed
beroert, is niet afgebeeld: die van het hoofd
van de luisterende vorst naar het hoofd
van de muzikant. Dat is het meer dat mooi is:
er zijn lijnen als harpsnaren gespannen, sommige
onzichtbaar, en de rest is duisternis. De vorst
(in weelderige lompen gehuld) overschrijdt
de grens van het doek doordat hij ons aankijkt,
nietsziend, met zijn schreiend oog, bol
en verdwaasd. Als men daarvan niet
aan het schrenslompen slaat...
(uit: Brassinga, Anneke, Wachtwoorden, De Bezige Bij, 2015, blz. 67-68 passim)
Zie maar hoe mooi uit de collectie van het Mauritshuis in Den Haag, Rembrandt of iemand uit zijn atelier, ca. 1650-1660 : Saul en David.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten