Sommige mensen denken dat dichters
altijd en alleen maar zwaar op de hand zijn
en dat het in poëzie kommer en kwel is,
 |
| (eigen foto ) |
Maar het kan er ook best heel alledaags aan toe gaan,
met humor en met aandacht voor heel doordeweekse zaken
zoals voor hoorapparaten.
De Nederlandse dichter Anton Korteweg
kreeg ermee te maken en
schreef dan maar dit gedicht.
Sinds kort draag ik tussen elk oor en hoofd
een piepklein apparaat. Dat scheelt een hoop.
Helaas is er geen filter ingebouwd
dat kniegekraak en lulkoek tegenhoudt.
(gelezen in de Poëziekrant jg. 46, nr. 1, blz. 23)
Troostend herkenbaar...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten