In onze samenleving leven heel wat mensen in een zeer kwetsbare situatie. Hun kwetsbaarheid maakt hen gevoelig voor menselijke manipulaties en macht(smisbruik). Velen worden opgevangen in locaties (soms letterlijk zelfs) aan de rand van de maatschappij. Zie maar waar gevangenissen en heel wat psychiatrische centra zijn gebouwd. Maar er zijn ook een aantal personen die er zelf voor kiezen om zich af te zonderen en de bescherming van de eenzaamheid te zoeken.
In de expo "De Windstoot. Over de macht van de beperking" (nog tot 1 oktober) in Museum Guislain te Gent en mede georganiseerd door vzw With worden ook werken van zo'n eenzaten getoond.
Er is bijvoorbeeld de Amerikaan Tim Brown (°1923) die na de dood van zijn ouders en van zijn vrouw via schilderijen / collages / assemblages de herinneringen aan zijn mooie maar harde kinderjaren op een boerderij wil verbeelden voor zichzelf en voor zijn kinderen. Deze naïeve werken noemt Brown zelf geen kunst, maar toch belanden zijn werken in musea en tentoonstellingen.
 |
| (3 x Tim Brown -eigen foto) |
Een eenzaat van een heel andere orde is Sylvain Cosijns (1932-2020), die omwille van zijn verstandelijke beperking door zijn ouders altijd thuis verborgen werd gehouden. Na hun dood komt hij in 1986 terecht in een voorziening in Beerlegem waar zijn artistieke talent wordt ontdekt en ruimte krijgt. In Gent zijn er een aantal werken van deze 'verborgen kunstenaar' te zien.
 |
| (Sylvain Cosijns - eigen foto) |
Eenzaten binnen onze maatschappij worden vaak scheef bekeken, maar in "De Windstoot" wordt het duidelijk dat ook zij een eigen soms heel boeiend verhaal te vertellen hebben die ons zouden mogen behoeden om al te vlug beperkende labels te plakken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten