In België, Frankrijk, het Verenigd Koninkrijk en nog vele landen
wordt op 11 november de wapenstilstand herdacht
die het einde betekende van de vijandigheden van Wereldoorlog I.
De ruïnes van Ieper en honderden andere plaatsen
langs de frontlijnen getuigden nog jaren later van de oorlog.
Anno 2023 getuigen de ruïnes van Gaza, Marioepol
en zo vele andere plaatsen in zovele oorlogsgebieden
dat oorlogen blijven voortwoekeren...
De Duitse literatuurstudent Edlef Köppen (1893-1939) streed gedurende de hele eerste wereldoorlog aan het front. Achteraf schreef hij over zijn ervaringen in proza én in gedichten. Toen de nazi's aan de macht kwamen kreeg hij als schrijver en journalist eerst een publicatieverbod, maar ging later onder druk meewerken met het regime. Zijn gezondheid was evenwel niet zo sterk door oorlogskwetsuren en hij stierf in een sanatorium.
Vandaag een gedicht over een verwoeste stad geschreven in een heftige expressionistische stijl.
Hieronder een Nederlandse vertaling door Tom Lanoye; het originele Duitse vers kan je horen via deze YouTube link.
DODENSTAD
door verlaten grauwe straten scharrelt afgrijzen
voort - langzaam slijmerig en vol vet begeren
drukt het dra zijn dikke schedel door het gat van
een ingetrapte deur en lodderoogt de dode muren
aan en knaagt op de verkoolde dorpel en zit dra
met natte vingers aan het lijf van lijken likt van
hun nog niet geronnen traagjes wellend bloed
zijn zwarte armen strekt het dra naar buiten door
een uitgeslagen venster duwt de laatste schervenresten
uit hun raam ze vallen rinkelend op steen kapot en
geeuwend schuurt het dra zijn rug aan huizenhoeken en
stampt hun laatste steunmuur krakend om en grijnst van
wellust rot - en soms lacht het en dan beeft de stad
(uit: Lanoye, Tom, Overkant. Moderne verzen uit de Groote Oorlog,
Uitg. Prometheus, Amsterdam, 2004, blz. 14)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten