Ontheemd nogmaals...

Zoals in een vorig bericht al gezegd is er in Ieper een tentoonstelling over Belgische vluchtelingen tijdens Wereldoorlog I. In het vorige bericht heb ik mezelf erop betrapt dat ik heel de tijd schreef over 'vluchtelingen' terwijl de titel van de expo stelt: ontheemd. Wie zijn huis en goed achterlaat is thuisloos, ontheemd. Wie zijn grond en heem moet verlaten, geraakt ontworteld en verliest stevigheid. 

(bij het einde van de vaste opstelling van In Flanders Fields Museum
maakt deze wand met foto's de overgang naar de tijdelijke expo)

In de meer dan 40 verhalen die je kan lezen en beluisteren komen telkens weer andere aspecten aan bod. Zo krijgt de bezoeker een caleidoscopisch overzicht over de veelzijdigheid van het ontheemd zijn, van het vluchtelingenbestaan. Er zijn sociale en emotionele aspecten, familiale zorgen en kansen. Er zijn de materiële en financiële uitdagingen. Er zijn de ervaringen van al dan niet welkom zijn, de taalproblemen, de schoolproblemen voor de kinderen. Families worden uit elkaar gerukt. En aan de basis van dit alles is er het gegeven dat deze mensen géén andere keus hadden.

(deel van de expo eigen foto)

Best confronterend allemaal, maar wie zijn hoofd niet in het zand wil steken, zal zich geplaatst zien voor vragen over inzet voor anderen, over zin en onzin van oorlog, over het grote en/of geringe belang van luxe en 'zekerheid'. 

En ondanks de grote aantallen ontheemden of vluchtelingen blijkt altijd weer dat élk verhaal anders is en dat veralgemeningen géén enkel recht doen aan de persoon die ontheemd is. Alleen al dat besef laten binnenkomen maakt deze expo niet alleen interessant, maar nodig om gezien te worden. 

(zaalzicht - eigen foto)