Wie musea bezoekt, en gelukkig hebben we dat de meeste tijd kunnen blijven doen ondanks corona, en wie zich openstelt voor wat getoond wordt, die komt tot de bron die verfrist.
Wie oude meesters ontmoet doorheen de artefacten in een museum het kan een schilderij zijn of een sculptuur, een tapijt of keramiek of ..., die kan soms erdoor overweldigd worden en geraakt tot in zijn intiemste zelf.
Zo iets mogen beleven is zo bijzonder en het is ook bijzonder het zo mooi verwoord te vinden zoals in dit gedicht van de Grieks-Cypriotische dichter Kostas Montis, vertaald hier door Hero Hokwerda.
IN HET MUSEUM VAN KORINTHE
De toeristen sloegen geen acht
op de twee kleine stukjes aardewerk
met de eerste voorbeelden van het Griekse schrift.
 |
| (Oud Grieks aardewerk ©Catawiki) |
De grote beelden eisten al hun aandacht op,
de fraaie vazen trokken hen naar zich toe.
Wij echter bleven daar staan,
wij echter bleven daar staan voor die stukjes aardewerk
om de Gamma te bewonderen en de Mu
en de Tau en de Omikron en de Sigma en de Bèta
en de Alfa en de Ro en de Chi.
Daar stonden wij,
voor onze dierbare meesters.
(uit: Poëziekrant, mei 2021, jg.45,nr.3,blz.44)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten