De oorlog in Oekraïne confronteert ons met de wijze waarop we naar het vroegere Sovjetrijk kijken en hoe vanzelfsprekend we dachten over de 'meerwaarde' van onze westerse en kapitalistische denkbeelden en maatschappijvormen. De jonge Sloveense dichteres Katja Perat heb ik leren kennen dank zij het Europese poëzieplatform Versopolis.
Dank zij dit platform verscheen in 2016 bij het Gentse Poëziecentrum een drietalige editie met enkele gedichten van haar. Stasa Pavlovic en Tom Van de Voorde zorgden voor de Nederlandse vertalingen.
Over valse indrukken die leiden naar ontgoochelingen volgende vers.
Wie heeft in deze oorlog voorsprong op wie en op welk gebied????
DE FUNDERINGEN VAN TELEURSTELLING
Ik zweer het.
Ik heb veel te snel opgegeven.
Bekijk ze, de monumenten in willekeurige steden van de voormalige Sovjet-Unie,
alsof er nog steeds veel wind in hun kleren en vlaggen zit,
Kijk, hoe ze nog steeds vechten met de restanten van god,
kijk, wat een voorsprong we hebben.
Doe alle ramen open zodra we op de autosnelweg zijn,
laat ons anderhalf uur pure triomf beleven,
kijk hoe het is, als jonge Europese post-existentialisten
op weg zijn naar zee,
doe de ramen open,
wij allemaal samen hebben veel te snel opgegeven
zonder op zijn minst de valse indruk te hebben
dat we een soort voorsprong hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten