Dichters vinden soms woorden bij schilderijen die ons als toeschouwers beter laten kijken. De dichter vindt vaak zijn inspiratie in een schilderij dat ook enige affiniteit heeft met zijn eigen artistiek traject. De dichter Roland Jooris heeft altijd gezocht om woord en werkelijkheid in hun relatie met elkaar af te tasten, en met de jaren is de dichter schaarser geworden in zijn woorden.
Dat hij nu juist inspiratie vindt bij Piet Mondriaan lijkt niet zo moeilijk te vatten. Beiden kunstenaars waren/zijn op zoek naar het weglaten van het overbodige en naar het zoeken van wat zij met hun beschikbare middelen kunnen suggereren en wat zij als kern of essentie willen overhouden. Mondriaan heeft in de jaren 1910-1920 resoluut gezocht naar ritme in een spel van rechte lijnen. En over Mondriaan schrijft Jooris dit passend vers.
Tweemaal ritme en sereniteit, tweemaal zoeken naar vorm en vervoering.
Het werk van Piet Mondriaan "Compositie 10 in zwart wit" heeft ook als naam 'pier en oceaan' en bevindt zich in het Kruller-Müller Museum.
 |
| (Piet Mondriaan: Compositie 10 zwart wit ©Kruller Muller Museum) |
Haaks
op oneindig : tegenstrijdig
niet te stillen evenwicht : staketsel
dat verweerd tegen beweging
stokt;
sereen
in zee : een pier
een interval, hoe zilt van lijn
een kathedraal: een fuga
die haar ruimte klaart
in het besterd heelal
van een ovaal
(uit: Bloemlezing uit de poëzie van Roland Jooris, samengesteld door Stefaan Evenepoel; uitg. Poëziecentrum, Gent, 1997, blz. 208)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten