Taal is een communicatiemiddel en binnen de taal zijn er vele
soorten woorden. Het basismateriaal van schrijvers zijn woorden en dichters verwonderen zich dan ook vaak over hun materiaal. Zo ook dichter Ivo van Strijtem in een bundel uit 2014 "De Liefde, jazeker" (uitg. Atlas Contact). Deze bundel bevat vier afdelingen en de vierde verkent juist zijn eigen metier, het dichterschap. Dus heeft hij het daar ook over woorden en hun gebruik en betekenis.
 |
| (Ivo van Strijtem ©Boektopia) |
Sommige woorden willen uitdrukkelijk delen van een tekst met elkaar in verbinding brengen. Daarom worden ze dan ook verbindingswoorden genoemd (of soms signaalwoorden). Hierbij denken we aan woorden zoals tevens, maar, ofschoon, waarop, vervolgens, kortom, aldus, want, als, indien, tenzij...
Van Strijtem heeft het daarbij ook met veel humor onder anderen over het signaal- of verbindingswoord 'en'.
EN
Dat het zo graag wil geschreven zijn
het gedicht dat met en begint
waardoor het beginnen al begonnen is
een zorg minder
en wellicht ook enigszins
bevrijd is van de dichter
die van een openingswoord een punt
wil maken daar hij zichzelf
zo graag tentoonspreidt
en te schande zet,
dichter, droogkloot,
kommaneuker, zielenpoot.
Maar nu wordt het
gedicht een pad waarop
stapvoets een minnares
los van minnaars.
(uit: Van Strijtem, Ivo, De Liefde, jazeker, Atlas Contact, 2014, blz. 67)
Zoals je merkt blijkt zo'n klein woordje toch meerlagig en zet het aan om verder te zoeken dan de taal zelf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten