Met ouder worden krijgen mensen vaak zogenaamde "kraaienpootjes" aan de ogen. Een mooiere term vind ik "lachrimpels". Mensen die veel lachen krijgen lachrimpels..., hun goede gezindheid is als in hun huid getekend.
Tijdens een wandeling op het Parijse kerkhof "Père Lachaise" begin maart waren een aantal kraaien heel nieuwsgierig naar de toeristen die rondhingen bij het graf van poplegende Jim Morrison. Kraaien passen zich goed aan in een stedelijke omgeving. Zo'n kraai vormde de aanzet voor een mooi vers van de dichter Jan de Bas, een vers over ouder worden (de kraaienpootjes, weet je wel) en de uitdagingen die het inhoudt voor ons, mensenkinderen.
KRAAI
Een vogel waarvan zij de naam
niet goed meer kan onthouden
 |
| (eigen foto - 9 maart 2024) |
hij de kiezelsteentjes inspecteert.
Zij was jarenlang ambtenaar
en had zorgvuldig allerlei
verzoeken voor bouwvergunningen
moeten beoordelen. Net zo
precisiewerk als het controleren
van het pad in de tuin. De kraai
kijkt op en vliegt weer verder.
Dat had ze ook zo graag willen doen.
(uit: Het liegend konijn, 2023/2, blz. 27)
Dat verlangen in die laatste lijn komt wel hard binnen. Krasse oudjes met kraaienpootjes en verlangens die niet zo onmiddellijk vervulbaar (meer) zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten