Nu de zomer pardoes ons heeft overrompeld, kriebelt het om ook 'zomerse' dingen te doen, zoals naar zee gaan en wandelen langs strand en duinen.
Zo kunnen we met de Nederlandse dichter K. Michel (°1958) wandelen langs de Noordzeekustlijn ter hoogte van Bredene, met zicht op Oostende. Geniet maar hoe deze dichter beeldrijk en met verrassende wendingen de lezer weet mee te voeren naar heel herkenbare belevenissen.
VOORBIJ BREDENE
 |
| (avondzicht op Oostende foto : Marc Deconinck augustus 2023) |
Tot honderd tellen op het oberloze
hotelterras en constateren dat licht
een weelderig bezwijkgedrag heeft
Na het passeren van de billen van Bredene
het oversteken van de duinenrij en
het ebwaarts blootgetrokken strand
aankomen bij de waterlijn
en die volgen met de vuurtoren
van Oostende in de rug en je schaduw
reikhalzend voor je uit
terwijl de bos onbruikbare sleutels
zachtjes rinkelt in je jas en
geen maan de ene na de andere
ster te voorschijn laat komen
De sensatie zichtbaar te zijn
voor iemand met een sterk vergrootglas
lopend over het blauwe lijntje
op de kustkaart in de Bosatlas
Stilstaan, diep ademhalen
'hé schele' roepen 'lieve scheleschele'
Drie meeuwen schrikken geruisloos op
en zeilen uit met achteloos gemak
Onverstoorbaar snurkt de zee
Zonder noorden komt niemand thuis
(uit: Op 't duin. 100 duingedichten en 100 duingezichten, onder redactie van Nicolaas Matsier, Helmi Goudswaard en Boudewijn Bakker; uitg. Thoth,, Bussum, 2015, blz.189)
De onbruikbare sleutels deden al even vreemd aan, maar pas in de laatste lijn is het duidelijk over al dan niet 'thuis' kunnen komen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten