De zomervakantie nadert en dan is er één constante :
mensen geven toe aan de zeezucht,
dat heimwee en verlangen naar die eindeloosheid van de zee,
of het aan de Noordzeestranden is
of een of andere Costa of Côte
of een Thaïs of Tanzaniaans strand,
als het maar een weidse waterplas is
om bij te tanken en de gedachten
te laten meedrijven op de wind en de golven.
Nu weer zullen er duizenden en duizenden mensen
deze zomer bij een of andere zee
hun hart laten vol- en leeglopen
op het ritme van de getijden.
En aan zee blijven onze ogen ook haperen
bij de meeuwen zoals ook de ogen haperden
van schrijver en dichter Willem Jan Otten.
 |
| (still uit video van David Claerbout The Algiers' Sections of a Happy Moment 2008) |
Juist boven de duinrij
blijven wij vliegen
tussen twee vleugels
geleund op een zuchtje
uit zee, wij talmende
kenteringverbeiders,
niets willen we missen
van straks het blootleggend tij.
(uit: Op 't duin 100 duingedichten en 100 duingezichten, onder redactie van Nicolaas Matsier, Helmi Goudswaard en Boudewijn Bakker; uitg. Thoth, Bussum, 2015, blz. 92)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten