In een vorig bericht liet ik je al eens meekijken naar het monumentale werk van Anselm Kiefer (1945) in de trappenhal van het Stedelijk Museum Amsterdam, nog tot 9 juni te zien in een dubbelexpo met het van Gogh Museum.
Hier wil ik nog even het werk verkennen, van groot naar klein aan de hand van mijn eigen foto's.
Een overzicht van een zijwand (6 meter hoog, 15 meter breed)... een samenspel van elementen waarbij de mens zich beweegt tussen zijn rollen (zie de verschillende kleren onderaan) en zijn vragende verzuchtingen verwoordt in het lied van Pete Seeger en uitgeschreven op een goud-blauwe bovenrand.
We zien dan mensen, grote silhouetten met nu eens duidelijke taken bezig, dan weer wat vagere activiteiten.
De benedenlaag is als het ware een lange dressingroom, die op de grond ervoor nog met rode bloemenblaadjes, verwijst naar de titel van de installatie : wo sind die Blumen gebleben?
Inzoomend op de werkwijze waarmee Kiefer tot zijn werk komt, zien we verf, strohalmen, zwaar bewerkte kledij en duidelijke sporen van chemische processen. Kiefer wordt niet voor niets vaak omschreven als een alchemist, iemand die van lood probeert goud te maken; iemand die als artiest geboeid is hoe bepaalde materialen op en met elkaar reageren en zo in zijn werk zichzelf laat verrassen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten