Naast de tentoonstelling "Lokroep van de natuur" (tot 7 september) is er in het museum Singer Laren nog een tweede tentoonstelling rond het thema natuur, nl. "Wij zijn natuur". Hier staan hedendaagse kunstwerken (vooral installaties) centraal waarin de mens als onderdeel van de natuur wordt getoond. Ook het menselijke ingrijpen met de kansen, risico's en misgrepen wordt getoond. Deze expo kwam er onder impuls van prinses Irene van Lippe-Bisterfeld. De tentoonstelling toont de verwevenheid van al wat leeft op onze planeet en hoe de mens zichzelf te eenzijdig heerser denkt over alles wat leeft.
Boeiende thematiek met een aantal heel intrigerende werken. Stof tot nadenken om dan er dan ook iets mee te doen in je leven.
We zien bijvoorbeeld op eerste zicht een marine, een schilderij met een blauwgrijze zee en een grijze lucht. Maar als je dichter komt, merk je dat dit 'schilderij' een zee toont vol met metalen haakjes. Zo blijft dit beeld haken in je geheugen. Van waar die haken? Zijn het vishaken en wil de artiest iets zeggen over de overbevissing? Zijn het achtergelaten metalen die symbool staan voor de vervuilende activiteiten van de mens? Hoe dan ook, de zee is niet onschuldig maar drager van een menselijk ingrijpen dat pijn doet. Dit is een werk van de Cubaanse artiest Yoan Capote en het werk heeft als titel : Isla la otra orilla (eiland...de andere oever). En ook deze titel blijft vragen oproepen.
![]() |
(eigen foto's) |
Op een andere manier zien we hoe fotograaf Jackie Mulder vanuit foto's van de natuur komt tot broze, breekbare en toch sterke installaties die vragen om stil te staan bij hoe we kijken naar onze omgeving en hoe we deze proberen te manipuleren. Zoals de artiest de eigen foto's manipuleert tot een nieuw geheel.
Met deze en andere kunstwerken doet de tentoonstelling onze hersenen en ons hart werken. Nog tot eind augustus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten