Keuzestress

 Het woord keuzestress gebruiken we doorgaans in de context van

(Herderstasje
©Nature Today)

onze consumptiesamenleving : stress omwille van de overvloed aan mogelijkheden waaruit we moeten kiezen. 

Dichter Luuk Gruwez lijdt ook aan keuzestress wanneer hij in de tuin werkt. De keuzes liggen op een ander niveau. Het gaat over het leven zelve. Maar dank zij zijn gedicht "Dilemma" (Het Liegend Konijn 2025-nr.1, blz. 70) wordt deze keuzestress opgetild naar een 'next level' zoals dat nu hip klinkt. Zo wordt de eigen tuin opgetild tot onze samenleving (klein of groot-kies maar). En de vragen die hij stelt worden nu confronterend. Het gaat over kruid en onkruid..., termen die in de mond van bepaalde politici opeens een heel beladen inhoud meekrijgen. Zo lees ik toch dit gedicht...

Welke keuzes maak ik? Hoe open sta ik?

DILEMMA

Stel : je hebt een tuin, bent vertrouwd met alles wat erin gedijt,

respecteert het reglement van de natuur, gehoorzaamt

weer en wind, heerst over smekende grond, besproeit,

bemest hem, gaat onverdroten al zijn vijanden te lijf.

Stel : steeds sta je open voor een verkwikkend gesprek

met alle gewassen: zonder onderscheid een luisterend oor,

een zorgzame blik. Zweer op de kut van je moeder dat dit zo is.

Dan nog weerklinkt diep in je misschien deze verscheurende

vraag : wanneer het onkruid fraaier is dan het kruid,

wat trek je uit, het onkruid of het kruid?

Heb je dan toch een favoriet? Nee, niet die ene, fraaist

gekleurde met zijn glorieuze bloesem! Niet de fijnzinnige

anemoon of de enigszins pompeuze pioen. Maar iets,

ik weet niet wat, dat wedijvert met het nietigste,

het onaanzienlijkste. Een herderstasje misschien

dat niets liever wil dan voor jou de enige te zijn.