beelding.jpg)
Dichters verdichten onze blik op schilderijen.
Ze nemen ons mee naar de schilder, maar
evenzoveel naar hun eigen voelen en zoeken.
Zo ook de minder bekende dichter Achilles M. Surinx (1941)
bij een schilderij van
 |
| (Aert van der Neer : Landschap bij maanlicht ca.1652 ©Hamburger Kunsthalle) |
Aert Van der Neer (1603-1677).
Het is laat in een maanverlichte nacht,
vissers zijn in de weer en
de bomen staan jong in het blad.
De dichter ziet een ochtendgloren,
begin van een nieuwe dag,
begin van een nieuw leven...
maar in een andere omgeving.
OPEN LUCHT
De eerste morgengloed streelt
het rimpelloze water, de vroege
vissers en een pratend paar.
Van der Neer staat stil.
De bomen dragen lentegroen.
Hun namen ken ik niet.
Als ik Van der Neer eens was,
liep ik weg van hier.
Ik zocht mijn tweede adem
in de schaduw van herstelde gevels
om nieuw te worden wie ik was:
een man zonder hoed.
Blootshoofds dronk ik
woorden aan een uitverkoren
bron van nabij geluk
en vond weer open lucht.
(uit : Surinx, Achilles M., Wat het voorstelt. Gedichten 1989-2017, uitg. Aleph Press, Wevelgem, 2017, blz.186)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten