In een vorige post (11 augustus) kon je lezen
hoe Surinx het bekende gedicht
over "Hebben en zijn" van Ed Hoornik 'herschreef'.
Op een heel andere manier
herschrijft Mariëlle Matthee dit gedicht.
Je kan erin de ervaringen lezen
van iemand die gevlucht is uit het Oosten
en hoe deze vlucht voerde naar een samenleving
die op heel andere waarden gestoeld blijkt.
De vluchtervaringen,
de drang naar leven met de geliefde in vrijheid
en de poging om een nieuw alfabet te leren...
Inhoudelijk dicht bij Hoornik,
maar op een heel persoonlijke manier
tot vers gesmeed.
 |
| (eigen foto) |
ANDERMANSBELANG
tel de bielsen onder het mos. laat de rails langs
je levenslijn glijden. roest schuurt lot niet gelijk
blijf tellen. elke biels staat voor een goede daad
niet verricht. nee, ga niet zitten graven. laat het mos
adem diep in. weet je nog dat je onder het hek
glipte en met je oor op spoor het rinkelende buffet
in de nachttrein naar Wenen verwekte, je leraar Duits
volgde in toekomst door een ander bezet. splinters
haken in hartlijn vertakken langs aders. de grenzen
van jouw taal zijn de grenzen van jouw wereld. je houdt
niet van grenzen. wel van mensen. die mag je nu vergeten
laat alles maar los. het gaat nu enkel om efficiëntie
en resultaat. laat je niet afleiden door andermansbelang
bielsen zijn ladder naar. tel tot tien. en bij tien
(uit: Het Liegend Konijn, 2025/1 , blz. 139)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten