Venetië ... de stad overgeleverd aan de zee,
de stad overgeleverd aan een zee van toeristen,
de stad overgeleverd aan de kuren van de rijken,
de stad overgeleverd aan schilders en dichters...
FONDAMENTE NUOVE, VENETIE
Schoonheid, zei Stendhal, is nooit iets anders
dan belofte van geluk. Het groeiend verre
waarin behouden en bewaard had willen zijn.
Voortschrijdende onthechting van pleisterwerk
in de schone dode stad; der wereld stofkens
hier op te likken, zilte kalk, belofterest
in vensternis. Aan de Inham van Erbarmen
waar water bijna onweerstaanbaar aanzegt
dat alles water is, wellust en verdrinking.
Een schim te omarmen bij nacht, dromend al
een schim te zijn, die niet nog sterven moet.
En zie - ik boog allengs gevleugeld,
mij liefdevol over de zonsopgang in de diepte.
(Brassinga, Anneke in : Suburbia. De mooiste gedichten over de stad uit Nederland & Vlaanderen. Verzameld door Johan Van Cauwenberghe, uitg. P, Leuven, 2003, blz. 208)

Geen opmerkingen:
Een reactie posten