In de Vlaamse kunstenwereld heeft de eigenzinnige Roger Raveel (1921-2013) een apart oeuvre geschapen met tekeningen, grafiek, schilderijen, installaties en performances. Ook al bleef hij meestal heel dicht bij huis (de Oost-Vlaamse Leiestreek rond Machelen), toch was hij heel vertrouwd met wat er internationaal gebeurde. Altijd weer ben ik bekoord door de schijnbare eenvoud van zijn werk.
Daarin ben ik niet alleen, de streekgenoot en woordkunstenaar Paul Demets (1966) heeft in het werk van Raveel al veel inspiratie gevonden voor zijn gedichten. De bundel Het web van omtrek uit 2021 bevat enkel poëzie die ontstaan is uit een vonk die oversloeg van een werk van Raveel. Zo ook ontstond onderstaand vers bij een tekening van Raveel 'Zonder titel' uit 1951.
 |
| (Roger Raveel : Zonder titel 1951 ) |
In dit gedicht worden vele facetten van het werk van Raveel opgeroepen : thema's als betonmuren en witte palen; zijn kleurenpalet met rood,wit,groen,geel en blauw; zijn performances met zijn stootkar. De openingszin vind ik waard een levensmotto te zijn, zeker in onze consumptiesamenleving.
Alles is het waard om gezien
te worden: de theekan in chroom,
de betonmuur en de witte palen,
de kar waarmee je de dingen voor je uit
duwt. Alles kijkt ons aan, onbeschroomd,
en maakt zijn rauwe kleurenklank
van rood, wit, groen, geel en blauw.
Onze aanwezigheid daartussen : een oponthoud.
Alles heeft zijn plaats in de ruimte.
De dingen zijn met hun geest beladen
die rust. Maar ook zijn hier aanwezig
het toeval, het stamelen, de menselijke fout.
(uit Demets, Paul, Het web van omtrek, uitg. Poëziecentrum, Gent, 2021, blz. 52)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten