 |
| (Radiant Baby - Keith Haring) |
We proberen dan maar er het beste van te maken. Knus en gezellig ondereen in onze bubbel. Nog meer dan vorige jaren wordt het ons gemakkelijk gemaakt om de herberg van ons hart en de herberg van onze samenleving op slot te houden. Aanleiding van dit feest is een bijzonder feit. Er was 2000 jaar geleden geen plaats in de herberg voor een jong koppel waar de vrouw hoogzwanger was en elk moment kon bevallen. Het pasgeboren kind startte als marginaal, als mens-in-de-marge.
In een vers van de dichter Charles Ducal wordt ons een spiegel voorgehouden. Ook al sluiten we onze ogen voor wie probeert te overleven in onze onherbergzame maatschappij, toch tikt de klok verder. Ook al sluiten we onze ogen voor wie nu al volop lijdt onder het verstoorde klimaat, toch tikt de klok verder. Ook al sluiten we onze ogen voor wie zijn koelkast en zijn benzinetank niet kan vullen, toch tikt de klok verder.
En toch wens ik je oprecht een zalig Kerstfeest toe. Van harte.
En nu op weg naar nu, beveelt het opperhoofd
en uit zijn toverzak haalt hij het sprookjesboek :
een koning heeft een kind verwekt, er is dus hoop,
morgen in miljoenenvoud te koop. Waarom
staan er Friese ruiters op de weg, denk je,
die naar de toekomst leidt? Het duurt vast nog
een eeuwigheid, dit even even nog. Zo relatief
is ieder uur dat wie de koelkast en de tank vult
zeker is van zijn geluk. Soms schreeuwt
de straat, zelfs op het scherm, een bange hand
die aan de deuren rukt, maar ons huisje is gezellig
dicht. De haard die brandt, de klok die tikt.
(Charles Ducal in : Het liegend konijn, 2020/2, blz. 80)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten