Wat mij deed besluiten om de tentoonstelling van Gupta -nog tot 12/9 in het MUHKA- zeker te bezoeken was een foto van haar installatie For, In Your Tongue, I Cannot Fit. Deze installatie had ik gezien gedurende de biënnale van Venetië editie 2019 en die had me sterk aangegrepen. Tussen het grote aanbod aan visuele en auditieve prikkels was die installatie mij bijgebleven.
Een minimum aan uitleg volstond om, eenmaal in de verduisterde ruimte, opgezogen te worden in een wreed-menselijke wereld.
 |
| (foto Marc Deconinck) |
Honderd (je hebt weer het getal 100...dus véél) microfoons hangen uit het plafond en zenden geluiden uit (in plaats van ze op te vangen) en onder elke microfoon staat een staaf met grote ijzeren pin waarin één blaadje papier is genageld met een korte getypte tekst van een dichter. Onderaan het blad wordt vermeld wie de dichter is en waar en wanneer hij/zij werd gevangen gehouden (soms nog altijd gevangen is) omwille van zijn of haar poëzie.
Als je dan goed luistert naar wat de micro's uitzenden, herken je hier en daar een quote van zo'n vastgenageld blad.
 |
| (©artbasel Susan Hiller: Die Gedanken sind frei) |
Dat was ook de idee achter een installatie van Susan Hiller, die ik zag tijdens de vijfjaarlijkse kunsthappening Documenta in 2012 (editie 13) met als titel "Die Gedanken sind frei" (gedachten zijn vrij). In een ruimte waren op de muren flarden te lezen van liederen rond politieke vrijheid en de bezoeker kon via koptelefoons luisteren naar een selectie ervan. Een kleurrijke jukebox gaf het geheel wat extra cachet.
Vrijheid blijft een moeilijke opdracht, zeker ook vandaag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten