De drie locaties waar de biënnale van de schilderkunst doorgaan hebben elk een eigen gezicht, een eigen 'politiek' en een eigen accent. Het dichtst aansluitend bij de hedendaagse kunsten is het Museum Dhondt-Dhaenens in St.Martens Latem. De insteek die de curatoren voor MDD maakten toont deze actualiteit duidelijk: The 't' is Silent.
De wat cryptische titel roept vragen op: over welke stille 't' gaat het? De 't' in het woord 'painting' moet zwijgen, dan hou je 'paining' over, schilderen met en over pijn. En het gaat over kolonisatie en dekolonisatie van het kunstgebeuren volgens het toelichtingsbord bij de ingang van het museum. In de aparte toelichtingen bij de werken werd altijd weer zéér expliciet de link gemaakt naar (de)kolonisatie.
Ikzelf heb genoten ondanks het belerende vingertje. Een werk als 'Rapture' (vervoering / verrukking) van de Keniaanse kunstenares Chemu Ng'ok (°1989) voert de kijker mee voorbij wat hij ziet.
 |
| (Chemu Ng'ok : Rapture - eigen foto) |
En het werk van de Somalische Hamishi Farah (°1991) spreekt voor zich, en mocht je als toeschouwer twijfelen, de titel is ook overduidelijk : Ostentatio vulnerum (het tonen van de wonden).
 |
| (eigen foto) |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten