Dichters zoeken hoe ze zich verhouden tot de literaire traditie. Zo
zoekt de jonge dichteres Evi Aarens (2000) wat de divina comedia van Dante voor haar betekent. Zoals Dante schrijft ze dit uit in een gezang, 'een canto' en zij laat zich leiden bij deze zoektocht door Beatrijs, de Beatrice uit de Divina Comedia die Dante vergezelt?! Maar de canto van Aarens is van deze eeuw want ze zoekt de inspiratie in de snarentheorie van hedendaagse natuurkundigen.
 |
| (©Neerlandistiek) |
zoekt de jonge dichteres Evi Aarens (2000) wat de divina comedia van Dante voor haar betekent. Zoals Dante schrijft ze dit uit in een gezang, 'een canto' en zij laat zich leiden bij deze zoektocht door Beatrijs, de Beatrice uit de Divina Comedia die Dante vergezelt?! Maar de canto van Aarens is van deze eeuw want ze zoekt de inspiratie in de snarentheorie van hedendaagse natuurkundigen.
Traditie én actualiteit verstrengelen zich in deze canto, zoals ik die heb gelezen in Het Liegend Konijn (2023/nr.1; blz. 12 e.v.). Uit dit lange gedicht hier de aanvang.
VERTROUW OP MIJ. HET DICTUM DAT IK DIEN
(een canto)
Vertrouw op mij. Het dictum dat ik dien is voor
een dichter met gemak te volgen. De kosmos, weet
mijn lezer, is gebouwd van kruimels fictie en een
scheut vertrouwen. Is het een zwaktebod dat ik de poëzie
bezie als een traceerbaar kosmisch deeltje dat raast
door de stellaire letterbak die wij het multiversum noemen?
In dit vijandig huis is poëzie het oerprincipe dat ons
ongezien en onbereikbaar blijft omsluiten. Dit is geen
mistige magie maar wetenschap die is gestoeld op feiten.
En wat is een gedicht? Een snaar van taal. Een straal
die alfabetten uit hun inkt bevrijdt en tot muziek
verheft. De vraag blijft waar dit alles zich bevindt.
Waar wij een poëzieversneller kunnen bouwen die
ons schrijven transformeert tot meer dan een gezwollen
vorm van reflectieve dweperij? Deze tekens splitsen in
mijn hoofd als ik de aanzegging van Beatrijs beaam
en haar mijn ongeslagen wang toekeer. Vederlicht maar
vluchtplanloos bewegen wij ons als een echtpaar
welgewiekte wezens door de nacht. Ons uitzicht wordt
uit lichamen gevormd: de sterren en planeten aan de
hemelboog. (...)
(uit : Het Liegend Konijn, 2023/1, blz. 12)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten