De god Janus heeft twee gezichten en die dubbelheid past wel bij het begin van een nieuw jaar. Terugblikken en vooruitkijken. Nadenken over de gegane wegen en vooruit denken over de in te slagen wegen.
Voorstellingen maken van wat komen zal en beseffen hoe armzalig en onzeker deze ideeën wel allemaal zijn.
De dichter Roberto Juarroz heeft het ook over die dubbelhartigheid van een mensenleven.
Een mooi vers, vind ik, om dit 'nieuwe' jaar in perspectief te plaatsen.
Laten we onze weg zoeken in 2024 in het besef dat we altijd zullen aankomen, maar ergens anders.
 |
| (eigen foto genomen vanuit een luchtballon 5 juli 2018) |
Het ene ding zoeken
is altijd iets anders vinden.
Dus om iets te vinden
moet je zoeken wat het niet is.
Een vogel zoeken om een roos te vinden,
liefde zoeken om ballingschap te vinden,
het niets zoeken om een mens te ontdekken,
naar achteren gaan om vooruit te komen.
Het geheim van de weg
ligt niet zozeer in zijn splitsingen,
zijn verdachte begin
of zijn twijfelachtig einde,
maar in de bijtende humor
van zijn tweerichtingsverkeer.
Je komt altijd aan,
maar ergens anders.
Alles gaat voorbij.
Maar de andere kant op.
(uit: Juarroz, Roberto, Verticale poëzie. Een keuze uit
Verticale poëzie I t/m XIII,
vertaald door Mariolein Sabarte Belacortu.,
uitg. Wagner & Van Santen, 2002, blz. 189)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten