Nu ik zelf midden een stresserend proces van verhuizen zit, ervaar ik hoe het is om los te (moeten) laten.
Een andere, kleinere woonst in een andere buurtschap. En met langzaam afnemende kracht een minder vermoeiend huis bewonen.
M. Vasalis schreef een kort vers dat ik nu zo herkenbaar herlees. Een vers met vele lagen, zoals het leven zelve.
 |
| (Vasalis ©Literatuurmuseum) |
OUDERDOM
Ik oefen als een jonge vogel op de rand
van 't nest, dat ik verlaten moet
in kleine haperende vluchten
en sper mijn snavel.
(uit: Vasalis, M. , Verzamelde gedichten, uitg. Van Oorschot, Amsterdam, 2019, blz. 148)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten