In Utrecht bevindt zich het Nederlands Spoorwegmuseum in en rond een oud stationsgebouw. Oude treinen in alle vormen en formaten, de geschiedenis van techniek en de impact op de samenleving : de gebruikelijke ingrediënten voor zo'n museum. Maar er is volop ingezet om de bezoekers ook een vrolijke ervaring aan te bieden (klinkt mooier dan te zeggen dat het museum vaak een hoog pretparkgehalte heeft). Veel doe-gelegenheden helpen ook om het spelende kind naar boven te halen bij jong en oud, bij man en vrouw.
Wat verloren tussen al die toeters en bellen fotografeerde ik ook onderstaand gedicht.
Wat verderop aan de andere rand van de oude binnenstad staat het hedendaagse station van Utrecht midden het winkel- en kantorencomplex van Hoog Catharijne. Een geheel van glas, glimmende steen, beton en hoogbouw. Daar groot op een wand, maar door de grootstedelijke omgeving, toch ook wat verloren las ik een gedicht van een geheel andere orde en strekking dan hierboven.
 |
| (twee maal eigen foto) |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten